ingehaald door de jaren

De schapen hebben nieuw zwijgend gezelschap, in de wei naast de begraafplaats.

bloemen
albert wijs en oud
bedacht het leven eenvoud
een dier, zijn kinders, zijn bedstee

albert eenzaam over
zijn vrouw zwijgt al jaren
vredig onder een rode grafzerk

albert sombermans
beroofd van een toekomst
dagelijkse uren moe

albert ten einde
dan toch
na al die jaren

asfalthelden

en na een goed gesprek met een solide chauffeuse met rode haren:

rubber soul

tonnen vracht trekken
chronisch over grenzen
bumper aan bumper traag

diesel stoken dagenlang
uren draaien stuurs vooruit
asfalt vreten rijden rijden

dagen tacho grafisch rond
zware shag per baal verwerkt
dikke lagen spek verteerd

Remy held cabinekoning
snelweglandschap onbegrensd
richting de oneindigheid

rubber rolt, aquaplaning
voren door het asfalt
verder naar verlangen

rubber rolt, geboorteplanning
feest is het in Burgos
waar Remy’s huwelijk strandt

na mij de zondvloed

na een deplorabele generale een glorieus optreden

rainman

een gordijn van regen
giet neer over Leiden
gutsend over asfalt

plassen spiegelen glad
onaangenaam zomerweer
groengrijs licht gedempt

twee koplampen ontstoken
wasemverdreven gedachten
start het voertuig

zuurstofrijk is de lucht
doorklieft een lichtflits
verzopen katten gehuld in parka’s

voldaan knikt de oude chauffeur
gered door het noodweer
lijkt de ronde snel gereden

een bui of wat verder
glimt in het zaaltje vol emotie
een warme handdruk mijn geluk