januariweer

spookweer!

winterstorm

de lucht fluit
ruist onrustig
stormt met vlagen kracht acht

guur woest
machtige lucht
vernietigend onstuimig

de stad verlaten
schuilt de mens
diep in zijn nest

een ontworteld bos
vermorzelt bomen
tot brandhout

klein en stil wachten wij
de storm af weggewaaid
nieuwe stilte tegemoet

wortelkanaal?

na twee etmaal pijn

klop klop
flink kloppend komt hij binnen
de spijker in mijn bovenkaak
zwelt dreinend de pijn aan
uitzwermend in mijn kop

minuten houdt het aan
grijp ik mijn hoofd met beide handen
vingers gespreid
om de ellende te omvatten

loop ik kleine rondjes minutenlang
stap voor stap bedachtzaam
langsheen de pijn in gedachte
en langzaam ebt het weg

keert de vrede terug op aarde
lijkt het of er net niets was
snap ik niet wat net gebeurde
bel ik toch de tandarts maar

zilt nat

ergens in een sauna op de Veluwe...

de Puttense zweetzaak
in het vet bakken
wel vijftien lijven
bloot en schaamteloos

delen en gehelen
zeer doorvoed en vol geweten
wel tevreden onderuit

tot zwetenstoe literslang
strijden de zweetklieren
tegen een verzengend vuur

liters vocht verder dan
dompelen kreunende rompen
onder in ijsblokkoud water

vel spant zich strak
versoepeld leer gelooid
is een mens in zijn nieuwe pels herboren

Japan versus de wereld

inmiddels in de Zuidelijke Pacific....

levertraan
dagen jagen boten
in de waterwoestenij
op een kuddenat zoogdier

de wereld huivert
als tonnen rauw vlees
aan dek worden gehesen

hier faalt de wetenschap
smeult de diplomatie
en sterft een walvis

alle groene rakkers ten spijt

mooi in de Ooij

zoeken naar huizen op en over grenzen. En opeens kom je daar jezelf tegen!

tussen wildernis en sfeer

op een akker aan de nieuwbouwweg
bouwt een man een huis
auto’s suizen langs hem heen
en regen slaat neer
op zijn dakloze project

de man bouwt zijn droom
een basis voor het leven
een strak rood kader met een hek
tussen werk en de plekken
waar hij met zijn hond gaat draven

halfweg naar vergetelheid
in een bos ver van de wereld
zaagt een man ter ontbijt
een mud brandhout aan stukken
zijn huis rilt in de ochtendkou

niemand die hem ziet die dag
en als hij praat denken zijn schapen
dat het tijd is voor hun lunch
een vroege uil krast een lelijk lied
dat op radio drie niet zou misstaan

en ergens tussen deze mannen
zoekt mijn toekomst zich een weg:
geen bos meer als ontbijt
en ook geen gladgestreken vinex
tussen wildernis en sfeer

dogwar

Hond schiet baasje dood
ANP, gepubliceerd op 09 januari 2008 08:45. CHICAGO - Een opgewonden hond heeft in de Amerikaanse staat Texas per ongeluk zijn baasje doodgeschoten. De man, een jager, had net een gans uit de lucht geschoten en hij wilde zijn hond uit zijn pick-up te halen om de vogel te zoeken. Hij legde zijn jachtgeweer in de laadbak waar de labrador retriever zat. Het dier stond vervolgens enthousiast te kwispelen op het geladen wapen, dat daarop plotseling afging. De 46-jarige jager raakte zwaargewond en werd afgevoerd naar een ziekenhuis. Daar overleed hij korte tijd later.

staart kwispelt hond

baas bijt hond
als de voerbak leeg is
maar het kwispelen aanhoudt
en de trouwe blik zijn ziel snijdt

hond doodt man
als na de ganzenjacht ongelukkig
het geweer wat enthousiast
zijn baasje neerkwispelt

op een lang 2008!

pa bijna 70. volhouwe!

een leven hard lopen

tussen twee heuvels
langs een rivier
rent een man
op weg naar nergens

achter hem mensen gedachten
niet jong oud levend of dood
en breekbaar staat voor hem
oneindigheid als puur gegeven

de man draaft zijn leven
uren mijlen jaren sneller grijzer
en niemand die ooit vraagt
waarheen de man zich spoedt

boven op een hoogte
slecht de man zijn grenzen
ziet hij neer kijkt achter zich
passeert een bont verleden


diep in zijn hart weet de man:
ooit is alles anders
dan was ik wat ik nu nog ben
en draaf ik door in anderen