vuur in de nacht

Op weg van Purnode naar de snelweg reden we zondagavond langs een hooischuur die in lichterlaaie stond. Geen leuk schouwspel.

onmacht

hard brandt hooi
brullen vlammen
en in ‘t helse licht
huilt een vrouw

tonnen veevoer
opgevreten door hitte
in oranje gloed verteerd

strijden mannen met water
maar lachen de vlammen
spelen hun spel met de wind

vonken regenen
rekenen af met hoop
maken omstanders klein
het water raakt op

het karkas kreunt dan
een luguber schijnsel fascineert
de toeschouwer verbijsterd
de dorpeling lijdt in stilte
de strijd wordt verloren

wordjam gaat verder

Na wat troebelen met het systeem doen we het weer via een zijweg. Ach nou ja en wordjam is ook aardig toch. Eerst nog een oudje over Willem.

huismerk geluk

de verlepte man aan de poort van de AH
vecht al jaren tegen het vocht
met ogen half dicht van roes
drie krantjes onzin onder zijn oksel
walmend van brandstofdamp
wenst hij mij goede avond

“ik ben”
zegt de verkoper van periodieken
“een rijk mens in contact
met alle sterren van de hemel
en alle zielen uit de stad”

de verlepte man aan de poort
staat uren lang stil
en één voor één
trekken ze aan hem voorbij

de jachtige yup met auto
de gelukkige puber met zijn lief
de mevrouw met het vervelende hondje
de bouwvakker met een pak melk
de verkoopster die weer te laat komt
en de grompot in zijn rolstoel

Willem beziet ze van afstand
en neemt in zijn hoek
nog een laatste halve liter
gouden huismerk geluk