mooi in de Ooij

zoeken naar huizen op en over grenzen. En opeens kom je daar jezelf tegen!

tussen wildernis en sfeer

op een akker aan de nieuwbouwweg
bouwt een man een huis
auto’s suizen langs hem heen
en regen slaat neer
op zijn dakloze project

de man bouwt zijn droom
een basis voor het leven
een strak rood kader met een hek
tussen werk en de plekken
waar hij met zijn hond gaat draven

halfweg naar vergetelheid
in een bos ver van de wereld
zaagt een man ter ontbijt
een mud brandhout aan stukken
zijn huis rilt in de ochtendkou

niemand die hem ziet die dag
en als hij praat denken zijn schapen
dat het tijd is voor hun lunch
een vroege uil krast een lelijk lied
dat op radio drie niet zou misstaan

en ergens tussen deze mannen
zoekt mijn toekomst zich een weg:
geen bos meer als ontbijt
en ook geen gladgestreken vinex
tussen wildernis en sfeer