avondreis

trein utrecht-den haag, bron van inspiratie

forens

in de trein
vol met mens
een tijdje of twee
op een stoel achteruit
naar de zee naar de zee

en als ik dan
vermoeid als een tol
het avondguur heb doorkliefd

zijg ik neer
op mijn vel

extrument

een muzikaal kerkhof

koperkerkhof

trompetschroot met historie
op het kerkhof van Han

koperwerk uitgeblust
butsenbuizen omgebogen
toeterpotten opgewreven
uitgestalde pracht

een konische blaastoet uit Lier
naast een Utrechtse Verreijt
waar de Nazi’s nog op bliezen
een oorlog of wat geleden

Op een plankje licht verwrongen
ligt een hoorn mooi te wezen
overtollig afgedankt
glimmend in het kunstlicht

leven ingeblazen koperlijken
op een zolder in Zuid-Holland
liefdevol bespeeld en opgepoetst
in gedachte vergane tijden

plusminus

te vinden in het ziekenhuis, sterfhuis, gevangenis, in de file (soms)...

minmens

b-kukelig minmens
rijendik in file
in de kantlijn van het leven

snakt naar verlossing
vrij, gezond of blij
bevrijd van een last

b-kukelig minmens
tevreden met weinig
meer dan hij heeft

snapt dat hij niets is
buiten zijn bestaan
belangrijk gegeven

b-kukelig minmens
ontdaan van allure
onbesmette kernpit

omarmt zijn leven
de basis, zijn zijn
als zijn absolute minpunt

uitverkoren

hij kon het niet

mek een
daags na de nederlaag
loopt de verloren man
door een woestijn van emoties

hij prijst de winnaar
neemt zijn verlies
respecteert het lot

zijn gladgetrokken voorhoofd
spiegelt rimpelloos
in kracht van waardigheid

de meute viert feest nu
een volk in beweging/ nabij de ondergang
zwelgt in hoop op beter

een duistere zege viert
de toekomst stapt in
het verleden stapt uit

dood van een vegetarier

jachtseizoen

rauw vlees
rauwe waarheid slaat neer
bij het nog dampende karkas
van een neergeschoten bosvarken

scheldend wordt het dier geslacht
bloed stroomt, de levert rilt zacht
het dier is vlees na nu

de mannen en het dier zijn klaar
ik zwijg en zie knor afgevoerd
een speklap op reis, het bos uit de pan in