zeelucht

terug van Schiermonnikoog. klapmutsen waren er ook, maar ze rijmen nergens op

op het eiland
trekken verre lijnen strand
door schieroneindig zand
grijze wolken en water vervloeien
licht, schoon en fel
groen, grauw en blauw

vogels zwermen
vlekkend aan de einder
paal 4 langzaam omsloten
door wassend water

verderop zwijgen plechtig
42 lijken
onbekend, aangespoeld,
afgeschoten, verloren
broederlijk rustend
in eeuwigheid

in de herberg
blijft tijd hangen
en vertellen mensen
hun verhaal
vergetend wie zij
- gisteren nog -
waren