postmodernisme

zwetend in een zaaltje, fietsen zonder vooruitgang

spinning
helleveeg
haar hoofd zwenkt
bloeddorstig
speurend naar zwakte
om zich heen

de massa kreunt
houdt zwetend in
en hijgt
in spanning
op wat komt

haar rode haar
en glimmende tronie
spuwen vuur
dan weer de karwats
'nog één keer!'

de klok telt af
minuten
seconden
het is gedaan
en vrede

epiloog:

groen en half kotsend
hangend over iele stuurtjes
strompelt een eerste zaalfietser
spinnend de zaal uit
de sauna in