windkracht 19

Blondie waaide nog net niet weg...

slagschip

makkers staakt uw wild geraas
uitslaande storm rukt het polderland neer
kapitale vierwielers vernederd tot schroot
onder ontwortelde bomen en een wankele voorgevel

het gemoed raakt een rondvliegende dakpan
de intensieve menshouderij ontbloot in naaktheid
op deze dag van onstuimigheid

nu de poldermens geborgenheid zoekt in zijn kelder
vinden wij de fundamenten van ons leven
zien dat het tijd is om te bouwen aan ons slagschip
een oorlogsmachine van blank staal
die ons voert naar de toekomst