stilstaan bij een steen

zwaar miskende objecten geven vorm aan herinnering

steen

eenzaam verdwaald
in een veld vol zuilen

alles rust in vrede stil
zelfs een steen staart
zwijgt voor zich uit
versteend leven
loos bestaan als blok
op een zerk

ruw doorkliefd
door tekst
die naam geeft
aan een ontbonden lijk
hervindt de steen zijn wezen