WAD!

paar dagen schiermonnikoog

rode toren

nabij de rode toren grijze wolken
gaat achter de slagregens
de zon onder, het licht uit

de toren werpt zijn bundels:
vier keer wel, vier keer niet

op dit uur op het strand
verwaaid bij een kaars in een hok op wielen
komt aangespoeld wrakhout tot leven:
mensen rauw als vis, stuurs en eigenwijs

de zee trekt zich terug rukt op
gromt eindeloos in de verte

na de nacht op het strand
dooft de vuurtoren
stopt de regen
zwijgt de wind

en vlak bij de horizon
rusten zeehonden op een zandplaat