heel nieuw

bestond er een museum voor oude jaren, had ik daarover geschreven. Nu moeten jullie het met Den Haag doen in een nieuw jaar.

dame aan het strand

na de zee, het strand, het duin, de stad
leidt een schamel bestaan aan zilt water
in angstige afwachting op wat komt

schittert de dame aan de vooravond van morgen
dreunt in de verte de onstadse aarde
en reeds verkracht een salonexplosief maagdelijke lucht
…het aftellen neemt zijn aanvang…

afgeteld dan als een zak grauwe knarren
vindt een oud jaar bruut de dood
spat scheurend staal uiteen
in de jonge ochtendogen van een vers jaar

kijken koppen grimmig de rook in
wordt de straat bewerkt met bebiedinamiet
neemt een schim van niemand in het bijzonder
het aan tramrails verankerd recht
tot misbruik van de stad

krijgen gezichtlozen kwijlend een kleur
bij ontsteken van een vreugdevuur
blijft een trommelvlies minutenlang gezwollen
van het ploppen van in lijnen gelegde kurken

langzaam barst de stad dan
een dame vol ingehouden agressie
Stad zonder beer
een laf stuk pluimvee in het vaandel
Stad als dame op hoge hakken
drentelend door de schijt van Fifi

een naakte dame op sokken
een naakte dame zonder dromen
een naakte dame zonder kloten

een appèl aan de eeuwige middelmaat
van een leeuw zonder tanden in een burqa
een brulboei in het duister

geen ziel
geen charisma
geen publiek